Eski Sevgiliye Özel Yazı

Selam, biraz önce Karman diye bir yazı yazmıştım, o yazı hakkında Muyurt ile yazışırken, sana yazmak geldi aklıma. Biliyorum hala okuduğunu. Yine de cümlelerimin arasından değil de, direk sana seslenmek istedim şimdi.

Benden ayrıldığını nezaketen telefonda söylediğinden bu yana, evet seni aramadım ama telefon numaranı da unutmadım. Bazen çorba karıştırırken geliyor aklıma, gerçekten garip. Arayacağımdan değil, hala numaranın aklımda olmasından, sayılarla aram iyi değildir biliyorsun! Sana hiç benzemeyen bir adamla evlendim mesela, ne hayatı, ne tipi, ne karakteri .Çok güzel sesi var biliyor musun, bana çok güzel şarkılar söylüyor. Güzel bakıyor, güzel seviyor, iyi hissediyorum yanında kendimi, değerli. Sen gibi hayvan değil mesela, ya da bencil. Arkadaşları sonra, kardeşim onlar, her biri üstelik. Ve senin hoyrat, alaycı, kaba arkadaşların, yalnızlığım gibi değiller.Koca koca duvarlar, kocaman yalnız bir şehirde kaldı her şey.  Aşkın sadece bir adamdan gelmeyeceğini ve acının, öğrendim. Fransız dilinde bir arkadaşımız vardı, Didem, O'nu kaybettik mesela. Sen yoktun cenazede. Neredeydin İbiza, Alpler, Rusya yoksa Amerika'yı mı keşfediyordun yine? Sonra Efe doğdu, işte o zaman aşk neymiş, ne değilmiş anladım. Bir insan, küçücük bir kalbi nasıl sevebilirmiş, O'nun için nasıl deli olurmuş anladım. Bana tüm duyguları aynı anda hissettiren adam karşımda dururken, senin kıçı kırık, havalı hallerini ne yapmamı istersin ki? Ve sonra Şems doğdu, güneşim. İnsan, sadece bir kişiye aşık olmazmış biliyor musun? A unuttum, sen çocukları sevmiyordun, değil mi? Çocukları sevmeyen "ne" sever ki? Biz beraber bir hayata tutunmaya çalışıyoruz, bazen hesaplar kitaba uymuyor, bazen hastalıklar oluyor, işten çıkarıldığımız, zorlandığımız, ağladığımız, kavga ettiğimiz, üzüldüğümüz ama ağlayana kadar güldüğümüz, kahkahalar attığımız, mutlu olduğumuz günlerde yaşıyoruz.

Sana benden ayrılarak, gerçek aşkı aramam için fırsat verip, beni öylece bıraktığın için minnettarım, bu hayat seninle asla çekilmezdi!