Yatağıma Açık Mektup

Selam bebeğim, hayatımın merkezi, uykumun tatlısı, sıkıntımın bekçisi, doğmaz güneşlerimin tanığı. Sekiz yıl olmuş, uykumu, zevkimi, sıkıntımı seninle yaşayalı, şimdi eskidin her ilişki gibi. Artık heyecanla koşmuyorum koynuna, başımı dayamıyorum omuzuna.  Oysa ne çok koştum ağlayarak sana, ne çok daldım düşlerime, ne çok hasta yattım, ne çok bebek emzirdim, ne çok seviştim, ne çok paylaştım. Kimsenin bilmediği ne çok "beni" yaşadık beraber. Belim ağrıyor artık, rahat edemiyorum seninle, değişsek mi? Son gece beraber uyuyoruz, bakarsın sevişiriz falan, sarılacağım sana sımsıkı, hep yanımda kalacaksın gibi.Kendine iyi bak;)